Emotie Regulatie Stoornis

​Ik heb een Emotie Regulatie Stoornis. Dat betekend dat de Emoties die ik heb heel intens zijn. Wanneer ik blij ben, ben ik dolgelukkig, wanneer ik verdrietig ben, ga ik kapot van verdriet. Wanneer ik boos ben, ben ik woest. Op dat moment of als mij onrecht word aangedaan, voelt het alsof er een kwaadaardig iets uit mij komt die de controle overneemt. Ik handel dan naar mijn boosheid. In ruzie met mensen ga ik mensen uitschelden, kan ik hele kwetsende dingen zeggen, waar ik later natuurlijk enorm veel spijt van heb. Maar zoals ik al zei heb ik geen controle meer over wat ik zeg en doe, het voelt alsof ik compleet word overgenomen door iets. Na zo'n heftige intense emotie ben ik geestelijk helemaal gesloopt, en moet ik tijd voor mezelf nemen, om mijn eigen dingen te doen en de controle weer terug te krijgen. Ik kan dan niemand om mij heen verdragen.

Ik heb veel 'vrienden' verloren door mijn stoornis, er word me vaak verwijt dat er met mij niet te leven valt. Dat maakt me onzeker, en na een tijdje ga je het geloven. Maar het zorgt er ook voor dat je niemand meer dichtbij durft te laten. Dat je mensen op afstand houd. Want ja als je mensen dichtbij laat doen ze me toch wel pijn. Ik ben dus continu bang om mensen dichtbij te laten, en continu bang om in de steek gelaten te worden. 

Veel ​mensen zeiden tegen mij dat ik Borderline heb. Dit is niet waar. Ik ben hier op getest en het is een stukje wat bij mijn andere stoornis hoort: PDDnos. Ik ervaar veel prikkels. Alle indrukken, alles wat ik meemaak op een dag komen bij mij binnen als Puzzelstukjes. Ik vind duidelijkheid heel belangrijk, als ik afspraken maak met mensen en een tijdstip afspreek vind ik het belangrijk dat ze er op tijd zijn, ik heb veel structuur nodig in mijn leven. Op die manier kan ik alles een beetje beter verwerken. Soms maak ik zoveel dingen mee dat mijn hoofd voller en voller raakt, uiteindelijk kan er voor mijn gevoel niks meer bij. Ik krijg dan hele erge hoofdpijn, en het voelt alsof mijn hoofd op ontploffen staat. ​

Ik kan dan geen andere mensen om mij heen verdragen, ik heb dan behoefte aan mijn eigen dingen doen of complete stilte. S, avond's ga ik dan altijd vroeg slapen. Als ik slaap worden die puzzelstukjes op de juiste plek gelegd waardoor het één geheel word. Zo kan ik dingen verwerken, en is er ruimte voor nieuwe dingen. Doordat ik al deze dingen moet verwerken, heb ik ook medicijnen, ik vind het altijd heel moeilijk om die knop om te zetten om te gaan slapen. Er spoken dan allemaal gedachten door mijn hoofd, en mijn hoofd raakt hier overvol van, mijn medicijnen helpen me om die knop om te gaan slapen om te zetten.

​​​Als ik overdag overprikkeld raak, en ik heb mensen om mij heen, speelt die Emotie Regulatie Stoornis ook mee. Als mensen dan praten of kritiek geven of dingen op een bepaalde manier zeggen, terwijl ik overprikkeld ben, krijg ik een kort lontje, mensen moeten dan niet tegen me praten, want uiteindelijk word ik boos. Woest en raak ik de controle kwijt. Ik hoor altijd dat ik mensen pijn doe. En mensen mijden me dan. Maar mensen beseffen nooit dat het voor mij ook vervelend is. Ik wil dit helemaal niet. Ik wil gewoon controle hebben over mijn emoties.

 Gelukkig heb ik twee vriendinnen die ondanks mijn stoornis er altijd voor me zijn. Hoe vaak mijn heftige emoties onze vriendschap ook in de weg zitten, ze geven me dan rust en we kunnen er dan uiteindelijk rustig over praten en het komt altijd weer goed. Ook al verdien ik dat niet op die momenten. Ik ben niet bang meer om Crystal en Kim kwijt te raken. We zijn nu al zoveel jaren vriendinnen ik vertrouw hun compleet. Ik heb uiteraard wel meer vriendinnen, maar ik heb met die vriendinnen zo vaak gehad dat we bij ruzies, met ruzie uit elkaar gingen, ik moet nog een beetje ontdekken, wie bij me blijft en wie niet. Wat ik hoop te bereiken met deze blog is dat er meer begrip komt voor mensen zoals ik. Wij hebben hier niet om gevraagd. Wij willen ook liefhebben en ook dat mensen van ons houden. We zijn misschien zo nu en dan moeilijk. Maar we hebben zoveel liefde te geven. ​

​Er valt goed genoeg met ons te leven. Geef ons rust en ruimte als we daarom vragen, ga niet pushen. Hebben we onze dag niet of een kort lontje ga geen moeilijke gesprekken voeren. Mijn Emotie hangt ook af van hoe mensen mij behandelen. Doe je ons pijn of verdriet? Ja logisch dan worden we boos en of verdrietig. Omdat ik geen vrienden meer kwijt wil, en ook eindelijk eens geluk in de liefde wil, heb ik twee keer een Emotie Regulatie Training gevolgd (De Vers Training) de eerste keer bij Lentis in groepsverband met meer mensen die zulke intense emoties ervaren. En een paar jaar later één op één.

 Ik woon nu 2 maanden in Midwolde bij Jana van JLD Stables Zorgboerderij. Ik ben echt heel gelukkig hier. En ik heb hier eigenlijk nog geen intense Emotie gehad. Maar ik heb mezelf ook gezworen dat mijn Bonus zusjes (Jana haar dochters) nooit mogen worden geconfronteerd met die andere kant van mij. Die is er de laatste tijd niet. Maar ik wil hun niet bang maken. Ik hou van hun alsof ze mijn eigen vlees en bloed zijn, dus daarin wil ik ze beschermen. Ik werk veel met pannetjes. En ik heb daar heel veel baat bij: 

♥ Pannetje 1: Geweldig 
♥ Pannetje 2: Prima (niet zorgelijk)
♥ Pannetje 3: Gaat wel (zorgelijk)
♥ Pannetje 4: Slecht
♥ Pannetje 5: Afschuwelijk

Bij Pannetje 3 moet ik actie ondernemen om te voorkomen dat ik in pannetje 4 kom. Ik plaats binnenkort een paar afbeeldingen om te zien wat ieder pannetje betekend en wat de gevoelens zijn, lichaamstaal en wat ik moet doen om te voorkomen dan mijn emoties hoger oplopen. Mocht je vragen hebben schroom dan niet. Je mag altijd een reactie, aan/opmerking plaatsen, een compliment of iets mag natuurlijk altijd. Ik probeer altijd om dezelfde dag te reageren.

​Lieve Groetjes Priscilla